-
1 udow|odnić
pf — udow|adniać impf vt to prove- udowadniać swoje racje to prove one’s point- udowodnić komuś winę to prove sb’s guilt, to prove sb guilty- udowodnić twierdzenie/tezę to prove a theorem/a thesis- udowodnić nieprawdziwość teorii to disprove a theory- dający się udowodnić demonstrableThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > udow|odnić
-
2 wina
( przewinienie) fault; ( uczucie) guilt; ( odpowiedzialność) guilt, blame(nie) przyznać się ( perf) do winy — ( o oskarżonym) to plead (not) guilty
* * *f.1. ( wykroczenie) fault; trespass; ona nie jest bez winy she's not without fault; przypisywać komuś winę za coś blame sb for sth, attribute the blame for sth to sb; przyznać/nie przyznać się do winy prawn. plead guilty/not guilty; przyznanie się do winy admission of guilt; udowodnić komuś winę prove sb guilty.2. ( odpowiedzialność) guilt; blame; nie poczuwam się do winy I don't feel guilty; ponosić winę za spowodowanie wypadku bear blame for the accident; przyjmować winę za coś take blame for sth; zrzucać winę na kogoś pin l. lay blame on sb.3. (= powód złego) fault; to moja wina it's my fault; rozwód z orzeczeniem winy prawn. fault-based divorce; rozwód bez orzekania winy prawn. no-fault divorce.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wina
-
3 udowadniać
\udowadniać komuś winę jdm die Schuld nachweisen
См. также в других словарях:
udowodnić — dk VIa, udowodnićnię, udowodnićnisz, udowodnićnij, udowodnićnił, udowodnićniony udowadniać ndk I, udowodnićam, udowodnićasz, udowodnićają, udowodnićaj, udowodnićał, udowodnićany «wykazać prawdziwość czegoś, przytaczając dowody, argumenty;… … Słownik języka polskiego